Geplaatst op 7 mei 2020

Corona @ HIP Utrecht-Oost

Door: Barbara Smit

Ik was net op het punt beland dat ik Hugo niet meer Gijs noemde en kon onthouden dat Sam echt als Sem uitgesproken werd. Dat het heel normaal is dat inlogcodes voor Magister ook kunnen bestaan uit “jebenteentrut123” en je koekjes echt zelf op gezette tijden uit moet delen, anders is de trommel binnen een uur leeg. Net 2 weken als nieuwbakken ondernemer van een huiswerkinstituut en dan komt het bericht: alle scholen moeten dicht. 

Waar er eerst jubelend werd geroepen dat ze vakantie hadden, drong het al snel bij vooral de eindexamenkandidaten door dat dit ook andere minder leuke consequenties had en dat “Cherso” en “Albu” ook weleens in het gedrang konden komen. Nou ben ik in deze veelomvattende wereldproblematiek natuurlijk een onbeduidend stipje, maar als nieuwbakken ondernemer heb ik wel een uurtje of wat minder nachtrust gehad. Ik nam net niet meer de telefoon op met de naam van mijn vorige werkgever en ineens was ik van trotse eigenaar van een mooie franchisevestiging, een zeer bezorgde franchisenemer met permanente hoofdpijn. Gelukkig ben ik onderdeel van een mooie club en kon ik daar als franchisenemer heel fijn op mee surfen. Ik heb mijn haak uitgegooid en me als een zuignap vastgezogen aan de mensen die wel wisten wat we nu toch moesten doen. Bloeduitstortingen zijn nu ondergeschikt, in tijde van Corona is alles geoorloofd! Binnen een dag hadden wij als HIP alles al online, wat een geluk dat wij dit platform al hadden en dat we zo snel onze leerlingen van zowel de School van HIP, als de Instituten van HIP weer bij konden staan. Kleine opstartperikelen daar gelaten, ging dit eigenlijk heel snel al goed. Natuurlijk zijn het ook precies die leerlingen waar je het van verwacht bij wie de microfoon het echt niet doet of het Whiteboard écht niet zien. “Maar dan bellen we toch even of papa en mama met je meekijken” en zo losten we deze problemen samen met de ouders ook rap op.

De online begeleiding is inmiddels bijna normaal en alle eindexamenkandidaten zijn nu officieel geslaagd. Ik had het ze graag anders gegund, het spannende telefoontje, de tas aan de vlaggenstok, van examenfeest naar examenfeest kruipen en natuurlijk de feestweek in een dampend oord aan het strand. Maar ik had het ook ons graag anders gegund! Waar wij op dit moment in de drukste periode van een huiswerkinstituut zouden moeten zitten met examentrainingen en bijlessen is het angstvallig stil. De huidige leerlingen zijn er gelukkig nog steeds en de bijlessen lopen ook online heel mooi door, maar de extra inkomsten om de zomervakantie door te komen zijn “non existing”. Helaas kan ik dat van mijn huur niet zeggen. 

Tijd voor actie, brein draait overuren, veelvuldig overleg met een aantal pientere begeleiders en dan maar gewoon uit gaan proberen. Zonder knoeien, kun je niet groeien!! Ik zit in een studentenstad, wat ik ook juist enorm aantrekkelijk vond aan deze locatie en daar moet ik gebruik van maken. De Universiteitsbibliotheek is dicht, studenten hebben soms niet eens een bureau op hun kleine kamer en hun ouders hebben ze na twee weken ook wel weer genoeg gezien. Studievertraging is het laatste wat ze op willen lopen, zeker nu de meesten ook geen inkomsten uit hun horecabaantje meer hebben, dus een goede studeerplek is essentieel. Laat ik nou toch twee etages met 7 ruimtes hebben die schreeuwen om meer menselijke aanwezigheid. Een telefoontje met de GGD later en ik heb goedkeuring om Stilteplekken aan studenten aan te bieden. Rol rood-wit tape in de aanslag om de 1,5 meter duidelijk in acht te nemen, liters Dettol en handzeep ingeslagen, maar ook heel veel koekjes, koffie en thee voor mijn aanstaande studenten. Een handige begeleider knutselt een mooi document voor me in elkaar en ik stort me op Insta en Facebook en de eerste berichten stromen al snel binnen. Stuiterend zit ik op de bank, man en kind kijken me meewarig aan en roepen geïrriteerd dat ik de telefoon op stil moet zetten. 

Drie dagen later zit ik met 12 studenten verdeeld over 7 kamers en voel me net een toiletdame. Meer dan koffie, thee en een toiletrol vragen ze niet, maar wát zijn ze blij met een rustige studeerplek en wát ben ik blij met hun. Ze maken net dat kleine beetje verschil om de huur te kunnen betalen en wij kunnen beneden gewoon rustig verder met de huiswerkbegeleiding voor onze leerlingen. Wij komen de zomer wel door…..

Wil je dit bericht delen?
Klik op één van deze kanalen
Informatie aanvragen
030 303 66 08
Open chat
Stel hier je vraag